Spor hayatıma aslında 7 yaşında başladım. Büyüdüğüm mahalledeki tek kız çocuğu bendim, bu yüzden erkeklerle büyüdüm. Mahalle arasında top koşturarak başladım spora. 2015 yılına kadar hep mahallede devam etti futbol benim için. 2015 yılında Galatasaray Mamak Futbol Okuluna başladım (Anadolubeyi Spor Kulübünün eğitim verdiği bir okuldu). Bir kız olarak erkeklerle antrenman yapıyorduk.
Sonrasında annem futbol oynamamı istemiyordu ama liseye geçmemde ona avantaj oldu ve lisedeki beden eğitimi öğretmenim ile birlikte beni atletizme yönlendirdiler. Futboldan uzaklaştırmak için 3.5 sene atletizm ile ilgilendim. Futboldan atletizme dönmek farklı kas gruplarını çalıştırdığı için kas yırtıklarına sebep oldu. Bireysel bir başarı elde edemedim ama liseler arası yarışmada okul takımı olarak takımca Ankara il 2. si olduk. Ama ben bu branşla ilgilenmekten mutlu değildim ve mutsuzluğumu sürekli dile getiriyordum. Annem benim futbol oynamama gene karşıydı ki birgün hastanede bir adamla tanışmışlar, o adam anneme kızının pişmanlığı olma, bırak kızın sevdiği işi yapsın, senin zorlamanla yaptığı işten mutlu olmaz, şeklinde konuşarak annemi ikna etmiş. Annem benimle gelip artık izin veriyorum, istediğin branşla ilgilenebilirsin, dediğinde ben 5 dakika içinde kendime bir kulüp buldum ve iletişime geçtim. O günden beridir, yani 5 yıldır Ankara Metropol Sporun oyuncusu olarak futbol hayatıma devam ediyorum. Bir zamanlar karşı çıkan annem ise artık her maçta tribünde beni destekler hale gelmişti.
Karabük Üniversitesinde okuyorum. Hasan Doğan Besyo 3.Sınıf Antrenörlük Bölümü öğrencisiyim.
Ankara Metropol Spor Kulübü ben geldiğimden bu yana futbol dışında bir çok aktiviteyi de içinde bulunduran bir kulüp. Yazın takım adı altında tatiller düzenleyip tatile çıkarız. Takım arkadaşlarımızla her yaştan genci aramıza alır benimseriz, ayrım yapmayız. Yaş farkının kesinlikle problem olmadığı bir takımız, turnuvalar düzenleriz. Öğrenci olan bazı arkadaşları aynı zamanda kurallar ve eğitimi dahilinde kendini futbol oynamanın yanında daha fazla geliştirmesi için hakemlik kursuna yönlendiriyoruz. Disiplinin olduğu herkesin saygı ve sevgi içerisinde, eğlencenin de içinde bulunduğu bir kulübüz kısacası.
Hangi mevkide oynuyorum, sorusu benim için en zoru oluyor. Neden derseniz, her mevkiye ayak uydurabilen bir yapım var. Takımın zayıf kalan bölgesi neresiyse o sezon orada görev alırım. Bu yeni sezonda ise takımın ön liberosu olarak görev alacağım. Hocamın da antrenmanda öğrettiği taktikleri uygulayıp takım adına verimli olmayı düşünüyorum. Hocalarımın da benden memnun olduğunu düşünüyorum.
Her insanın olduğu gibi elbette ki benim de sizle paylaşacağım bir hikayem var. 2022-2023 sezonunda 2.ligde mücadele ediyorduk. Konyaaltı Spor Kulübü ile maçımız vardı, Antalya'ya deplasmana gitmiştik. Benim açımdan hayatımın belki de en verimli maçını çıkarıyordum, ta ki talihsiz bir olay yaşayana kadar. Baskı yapmak için taç çizgisine doğru savunma yaparken rakip oyuncunun şut orta karışımı topa sert vuruşunda top suratıma geldi ve o an orda sakatlandım sağ göz bebeğimin içinde kanama gerçekleşti. Ambulansla Antalya Hastanesine kaldırıldım. O gün orda tedavim yapıldı, yatış verdiler ama il dışından geldiğimizi söyledik. Oradaki tedaviden sonra Ankara'ya dönerek tedaviye devam ettim. 1.5 ay görme yetimi kaybettim. Şu anda bir sıkıntı yok ama kafa topuna çıkmam yasak. Bu riski alarak da futbola inatla devam ediyorum.
Türkiyede kadın futbolcu olmak zor çünkü her yerde olduğu gibi burada da işin içine reklam veyahut tanıdık birilerinin olması gerekiyor. İlerlemek için bu konuda biraz zorlanıyoruz. Diğer bir yönse çevremizdeki kadın futbol oynamaz, algısını zaman geçerek kırıyoruz. Büyük kulüplerin açılması bizim önümüzü açtı. Umarım bunun haricinde yetkili kişilerin lig ayrımı yapmaksızın her kulübü izleyip daha çok şans tanımasını isterim.
Kendimi bireysel olarak artık oynamaktan çok eğitmek öğretmek amacıyla geliştirmek istiyorum.
Sakatlığımdan kaynaklı futbol bende hobi olarak kalacak ama okuduğum bölüm gerekçesi ile gelişip antrenörlük yaparak devam etmek istiyorum.