Futbola çoğu kadın futbolcu gibi bende mahallede erkeklerle oynayarak başladım. Ama lisanslı olarak 15 yaşımdan beri oynuyorum. Dedem Konya’da saha görevlisi olarak çalışıyordu ve kadın futbol takımı olduğunu ve beni oraya götürmek istemesiyle resmî futbol hayatım başlamış oldu.
Hayır okul takımlarında oynamadım.
Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi Öğretmenliğinden bu sene mezun oldum.
Futbol hayatımın çoğu Konya’da geçti. Bunun sebebi ise okulumun Konya’da olmasıydı. Konya’da kadınların futbol oynamasına başlarda çok iyi bakılmıyordu ve hiçbir destek yoktu. Ben de sevdiğim için futbolu bırakamıyordum. Geçen sezon Bornova Hitab Spor ile rakip takımlardık. Ali Alanç hocam ve Başkanımız Hakan Beşyıldız yetenekli bulduklarını söylediler. Ben de Ali hocamın beni daha iyi bilgilerle ve yeteneğimi daha olumlu kullanarak ve üstüne koyacağıma inanarak Hitab Spora geldim. İyi ki gelmişim, hocalarım eksiklerimi tamamlamama ve üzerine bir şeyler eklemem konusunda çok destek oluyorlar. Şimdiden gelişmeye başladığım gözle görülür bir biçimde ortada.
Forvet oyuncusuyum. Süratli oyuncu olmam benim için büyük bir avantaj. Atılan topları hızımla rakipten önce alarak kaleye daha kısa sürede ulaşıyorum.
Türkiye’de kadın futbolu daha yeni yeni öğrenilmeye başlandı. Bu yüzden halâ kadın futboluna sponsor açısından ya da başka destekler açısından zorluklar yaşandığını düşünüyorum.
Genelde forvet oyuncuları kaleciyle birebirde sıkıntı yaşar. Benim de en çok stres yaptığım bir durum ama o an dışarıdaki tüm seslere kendimi kapatıyorum ki daha çok gerilmemek için..
Birlik ve beraberlikle her şeyin üstesinden gelmeyi. Takım olarak sahada 11 kişi görünür ama aslında orada sadece 11 kişi yoktur. Yedek kulübesindeki diğer arkadaşlarının desteği, hocalarının desteği de o sahadadır. Biz de Hitab Spor olarak çoğu maçları takım ruhumuzla birlik, beraberlikle ve güzel oyunumuzla kazanıyoruz.
Futbol bir tutku ve bağlandığınız anda bırakamıyorsunuz. Ben çok sakatlık geçiren birisi olarak sahadan uzak kaldığımda sahaya dönmek için sakatlığımı iyileştirmek için daha çok çalıştım. Bu yüzden biraz bağımlılık yapan bir spor benim için.
Sahada yaşattığı duygular için seviyorum. Yeri geliyor heyecanlanıyoruz, üzülüyoruz, seviniyoruz…Yani 90 dakika boyunca birçok duygu yaşıyoruz.
Ronaldo’yu model alıyorum. Süratli bir oyuncu olduğu için yaptığı çalışmaları takip ediyorum.
Ne olursa olsun vazgeçmemeyi öğretti. Her an her şey olabilir ama vazgeçersen kaybedersin, vazgeçmezsen kazanma şansında vardır.