Futbola ilgim ilkokulda erkekleri izleyerek başladı. Bir gün ben de onların arasına katıldım; sağolsunlar kabul ettiler ve yeteneğimin olduğunu keşfettim.
Muğla’da Prof. Dr. Yakup Akif Afyon ve Murat Kamış hocalarımla çalıştım. Kulübü ayakta tutmak için ellerinden geleni yaptılar ve bizim lige katıldığımız sene şampiyon olmamızı sağladılar ve bana hep inandılar, güvendiler, arkamda durdular.
Öncelikle yazın idmanlarıma devam ediyordum. Annem ve babam apart otel işletiyorlar, oraya tanıdıkları eski bir Sunderland oyuncusu gelmişti. İdman yapmayı teklif etti, sonra potansiyelimin olduğunu söyledi. 1 aylık bir süre için beni İngiltere’ye götürdü. Westend takımı onun takımı zaten, bu takımda yerin var dedi. Diğer Sunderland Fol ile o hoca görüştü, onlarla idmana katıldım. Onlar da takımlarına katılmamda bir sakınca bulmadılar. Aileden uzak olmak zor tabi ama eylülden beri tek başıma İngiltere’de hayallerimin peşinden koşuyorum. O yüzden çok şanslıyım.
Antrenmanlar daha yoğun daha sık. Kızların seviyeleri daha üstte çünkü küçüklükten beri akademilerde oynuyorlar ve ağırlık idmanları olsun kondisyon idmanları olsun gerektiği zaman hepsi için ayrı hocalar çağırılıyor. Ekipmanlar daha iyi ve eksiksiz, idman yaptığımız yerler çok güzel ve imkanlar, fırsatlar daha çok.
Takımların öncelikleri tabi ki beni nasıl daha iyi bir oyuncu yapabilecekleri, onunla ilgileniyorlar. Takıma nasıl katkı sağlayabilirim. İleriki süreçlerde gitmek istersem diğer kulüpler ile iletişime geçip ellerinden geleni yapmaya hazırlar.
Daha ücret almıyorum hayır, tabi ki malzemeler ve deplasmanları kulüp karşılıyor. Sunderland Fol, buradaki kızların hem kolejlerine gitmesini hem çok iyi bir ligde futbol oynamalarını sağlıyor. Daha önce de söylediğim gibi antrenörlerin bir sürü iletişime geçebilecek başka takım hocaları oluyor, o anlamda sıkıntı olmuyor. Bunun dışında eğlenmemizi, insan ve futbolcu olarak gelişmemizi sağlıyorlar.
Annem ve babam sağolsun, ikisi de yanımda şu an. Annem en başından beri yanımda, hiçbir zaman inancı kaybolmadı. Hep beni zorladı bir adım ileriye gitmem için, gelişmem için. O yüzden annem derim ama yine de babam da annem kadar yanımda ve destekliyor.
En büyük hedefim aslında İngiltere’de profesyonel olarak oynamak, o yüzden bir kısmı zaten tamamlandı; tek profesyonel olmak kaldı geriye. Birkaç oynamak istediğim takım var Arsenal veya Liverpool ve Barcelona. En çok istediğim de milli formayı giymek.
Bir önceki soruda dediğim gibi tabi ki Türkiye’yi temsil etmek isterim. Bir tarafım yabancı olsa da Türkiye’de doğup büyüdüm, orası benim evim o yüzden Türkiye’yi temsil etmek isterim.
Sunderland’ın yaklaşık 345.000 bin nüfusu var ve gerçekten sayamayacağım kadar kadın takımı var. 5 yaşındakiler için bile artık İngiltere’de akademiler var ve her düzey için gerçekten yüzlerce takım var.
Arsenalda oynayan Kim Little, Jen Beattie, Chelsea’de oynayan Erin Cuthbert, West Ham’da Lisa Evans, Aston Villa’da oynayan Kirsty Hanson, Real Madrid’de oynayan Caroline Wier ve daha bir sürü çok iyi takımlarda oynayan oyuncular var.
Haftada 2 gün maç oynuyorum ve idmanlar da sürekli olduğu için fiziksel olarak maça çıkmadan da yorgun olabiliyoruz. Ama genelde çarşamba maçından önceki gün takımla idmanımız oluyor, neler yapacağımızı konuşuyoruz, çok ağır olmayan bir idman yapıyoruz. Akşam işe gidiyorum, sonrasında ise 8-9 saat uyku almayı hedefliyorum, uyku her şeyin ilacı benim gözümde. Maçtan önce kahvaltımı yaparım, müziğimi dinlerim. Çok stres yapmam, eğer o gün yapmak istediğim küçük detaylar olursa onları kendime tekrar ederim, maçta olabilecek şeyleri hayal ederim ve en iyimi oynamaya çalışırım. Maç içinde hatalarıma takılmamaya çalışırım, olmamış gibi devam etmek en büyük hedefim. Aynı şeyler pazar maçı için de geçerli sadece cumartesi idman olmuyor işe gidiyorum yine aynı rutin.
Türkiye’ye mesajım; ülkede kadın futbolunun gelişimi için elimden geleni yapacağıma söz veriyorum.