Merhaba Sena. Kütahya Tavşanlı'da ailesiyle yaşayan 14 yaşında bir kız olarak futbol hayatına önce Tavşanlı Erdem Gençlik ve Spor' da başlamış, sonra ideallerin için tek başına Bilecikspor ve Karadeniz Ereğli Belediye Spor'da mücadele vermişsin. O arada Milli Takıma da çağrılmışsın. Küçük yaşına rağmen o şehirlerde tek başına yaşamanın hangi zorluklarıyla karşılaştın, nerede kaldın, geçimini nasıl sağladın ve futbol seni hayata nasıl bağladı?

Öncelikle beni önce ortaokulda beden eğitim derslerinde top oynarken beden eğitimi öğretmenim görmüştü ve futbola çok yatkın ve bu konuda yeteneğim olduğundan bahsetmişti. Daha sonra okulumuzun futsal takımıyla her şey başlamıştı ve orada da ilçemizi temsil etmiştik. Daha sonra bana Erdem Gençlik Spor kulübünü önerdi ve ben 2 yıl boyunca erkeklerle tek kız olarak antrenman yaptım. Hazırlık maçlarına gittim, hocamın amacı benim erkeklerle daha çetin bir mücadele verip daha çok gelişmemi sağlamaktı. Daha sonra bir kadın futbol takımı kurdu. Eskişehir'de düzenlenen Türkiye Şampiyonası'na katıldık. Aradan biraz zaman geçti, tanınmaya başladım ve sonrasında Karadeniz Ereğli Belediyespor' dan transfer teklifi aldım. Hocam Güney Erdem benim önüm açılsın diye bedelsiz olarak transfer etti ve o gün benim için en mutlu günlerimden birisiydi, diyebilirim. Çünkü futbola profesyonel olarak ilk adımımı atmıştım. Evet oraya gitmek benim için zordu, ailemden ayrı kalacaktım ve onları çok özleyecektim ama bazı hayallerimi gerçekleştirmek için bunu yapmam gerekiyordu. Ereğli'de fazla zorluk çekmedim ama doğrusu 2 yıl boyunca bütün ihtiyaçlarımı karşıladılar ve daha önemlisi bana orada hiç yabancılık çektirmediler. 2. Sezon da bittikten sonra Bilecikspor Kulübüyle kiralık olarak anlaştım. Amacım daha çok maç oynayıp ve maç tecrübesi kazanıp kendimi geliştirmektir. Futbol ise bana her anlamda tecrübe kazandırdı, birçok arkadaşım oldu, disiplin nedir onu öğretti, tek başıma ayaklarımın üzerinde durmayı sağladı... Doğrusu futbola çok şey borçluyum...