7 yaşında mahallede erkeklerle oynayarak başladım. Okul hayatımda kız futbol takımı yoktu diyebilirim. Lise de 1 dönem oynadım, o da oynamak denirse. 12 yaşımda ortaokul da Etimesgut Belediyespor alt yapı hocasının bir gün beni fark etmesiyle Fomget hayatım başlamış oldu.
Futbolda temel her şeydir. Bu turnuvalarında oynayamamak büyük bir eksikliktir. Şu an bu yaşlarda aldığımız maç tecrübelerini çok daha önceden bu turnuvalarda alabilirdik. Çok küçük yaşlarda o atmosferleri erken yaşayarak, tecrübeler kazanarak Avrupa standartlarına yaklaşan bir Türk futbolu ortaya koyabilirdik.
Genel olarak konuşmak istiyorum. Futbol anlamında sistemin yanlış ve adil olmadığını düşünüyorum. Türkiye de bunca çabaya rağmen hala kadınların eşit haklara sahip olmadığı gibi futbol anlamında da bu durumla karşılaşmamız şaşırtıcı değil maalesef. Daha çok değer değil, hak ettiğimiz değer verilmeli. Her birimiz gelişime açık futbolcularız. Yeterli şartlar sunulduğu sürece ve bu şartlar küçük yaşlarda sunulduğu sürece çok farklı yerlere gelinebilir.
Hayır etmiyorum. Hala Amatör statü de yer alıyoruz. Bu soruya sadece bu cümleyle cevap vermek istiyorum.
Çalışmayı, antrenman yapmayı çok seviyorum. Sezon sonu sadece 15 gün ara veriyorum. Bu süre kişiden kişiye değişebiliyor ama benim antrenmansız kalabilme sürem bu kadar. Takım içi antrenmanlarında ise yerine göre ciddiyetim değişse de çalışma isteğim aynı. İnsanın olmak istediği en güzel yer hayalleridir. Ve bunun için çalışmak gerekir. En güzel yerlerde olmamız dileğiyle… Çok tekrar usta yapar.
Fomget te yıldızlar ve gençler maçlarımızda sayısız Türkiye şampiyonluklarımız var. O anları yaşamak ilerde daha güzellerini arzulamama sebep oluyor. 2. Dönüm noktası diyebileceğim yer ise Hatayspora gitmem oldu. Bu dönüm noktası futbol anlamında değil. 7 ay orda yaşayıp depremin olduğu gün Ankaraya 3 saat önce gelmem benim dönüm noktam. Şanslı olduğuma bile sevinemiyorum. Tekrar ülkemize geçmiş olsun. Hayatını kaybedenlere Allahtan rahmet, geri de kalanlara Allahım sabır ve şifa versin.
Tek istediğimiz alın teri döktüğümüz, acısıyla, mutluluğuyla, yağmurda, çamurda, soğukta, sıcakta emek verdiğimiz mesleğimizden hak ettiğimiz değeri görmek. Buna en kısa zaman da çözüm istiyoruz.
Daha önce u19 milli takımı kampına davet edilmiştim. Hazırlık maçlarımız oldu ama milli olmak nasip olmadı. Rabbim o şanlı formayı terletmeyi, ay yıldızlı formayı göğsümde taşımamı nasip etsin.
Hocalarımızın gözlemlerini hemen hemen her maça gitmeye çalışarak yaptığını biliyoruz. Biraz daha yeni yüzlere şans verilmesi gerektiğini düşünüyorum.
Rabbim o şanlı formayı terletmeyi, ay yıldızlı formayı göğsümde taşımamı nasip etsin. En büyük hedefim bu. Yazarken bile tüylerim ürperiyor. Futbol kariyerimi yurt dışına taşımak istiyorum. Bu güzel röportaj için teşekkür ederim. Hoşçakalın...